गुरुवार, २७ मार्च, २०२५

जागतिक रंगभूमी दिनानिमित्त सुगरणींना देखील माझ्या शुभेच्छा... कशा काय ? लेख वाचा मग कळेल ☺️

 

स्वयंपाकघरातला ओटा हा सुद्धा एक प्रकारे रंगमंचच असतो. सतत तिथे उभं रहायचं आणि तुमचं पाककौशल्य सादर करत रहायचं. आपल्या हातच्या उत्तम पदार्थाला मिळणारी 'व्वा' अशी दाद असो किंवा एखादी नाक मुरडणारी प्रतिक्रिया असो .. दोन्हीही एखाद्या कसलेल्या कलाकारासारखी आपण स्वीकारायची असते. 'शो मस्ट गो ऑन' या न्यायाने सतत 'भटारखाना' हसतमुखाने सुरू ठेवायचा असतो. ओट्यापासचा आपला वावर म्हणजे एकपात्री प्रयोगच जणू ... म्हणूनच जेव्हा ज्याला जे लागेल त्याला ते देण्यासाठी क्षणात भूमिकेतले जिन्नस बदलून समोर पदार्थ हजर करून दाखवायचा असतो. 

फोडणीची तडतड, मिरच्यांची धडधड, कढीपत्त्याची कडकड असे साऊंड इफेक्ट्स सतत बँकग्राऊंडला असतात. ते इफेक्ट कमी पडले तर खायला दे म्हणून ओरडणारी मुलंबाळं, रागाने भांडी आपटणाऱ्या सासवा,जावा,नणंदा, भावजया हे मध्येमध्ये गेस्ट अपीअरन्स देत असतातच आणि साऊंड इफेक्टचीही साथ देत असतात ! 

सतत पदार्थांचे घमघमणारे दरवळ आणि चव लाईव्ह इफेक्ट्स देत असतात. 

सगळा परफॉर्मन्स खुबीनं 'वठवणाऱ्या' आपल्याला कधी कधी त्या ओट्यापाशी रडूच फुटतं.. पण तितक्यात आपल्या हिरोची एन्ट्री होते. ओट्यापाशी कधी हळवं होऊन आपले अश्रू तो पुसतो तर कधी त्याचा रोमँटिक हिरोचा अंदाज आपल्याला आवडून जातो. कधीकधी अँग्री यंग मँन बनून त्याचं खेकसणं 'आटप लवकर मला उशीर होतोय जायला' ते सुद्धा त्याक्षणी आवडून जातंच आपल्याला ..

या ओट्याने किती जीवनं जवळून पाहिलीत .. किती किती जणींची मुसमुसणी,धुमसणी अगदी मूग गिळून ऐकलीत .. 

फक्त नायिका बदलत राहिल्या .. परफॉर्मन्स मात्र तोच कायम राहिला .. 

सगळ्या सुगरणींना देखील 

जागतिक रंगभूमी दिनाच्या खूप खूप शुभेच्छा 😊🙏🏽🌹


- मोहिनी घारपुरे- देशमुख

😊😊


(पोस्ट आवडल्यास नावासह शेअर करावी)

Translate

Featured Post

अमलताश