सोमवार, ३० सप्टेंबर, २०२४

' फुल्याफुल्यांचा कोपरा '

मला चांगलाच आठवतोय तो दिवस .. ज्या दिवशी मी पहिल्यांदा आणि एकदाच नाशिकमधल्या वेश्यावस्तीतल्या एका वेश्याग्रुहात गेले होते. तिथे जाऊन तिथल्या प्रत्यक्ष स्थितीवर मला एक लेख लिहायचा होता. 
मी आत गेले तर उग्र दर्प शिरला नाकात .. क्षणभर अस्वस्थ व्हायला झालं. मधल्या मोकळ्या हॉलमध्ये एक फळा ठेवलेला होता. तिथल्या लहान मुलांना शिकवायला कोणी तिथे येत असल्याचं कळलं..
मी अवघडून बसले होते पण मी निरीक्षण करत होते. इतक्यात दोन तीन त्रुतीयपंथी तिथे आले. तिथे सामाजिक कार्यकर्त्या आसावरीजी होत्या त्यांची मी वाट बघत होते. या तिघांनी मला किससे मिलना है विचारलं .. आणि माझं नाव विचारलं आणि माझं नाव ऐकताच ते सूचक हसले एकमेकांकडे पाहून ! मग एकजण म्हणाला, ' मुझे तो मेरी मोहिनी की याद आ गयी ..!' आणि ते हसले पुन्हा सगळे ..
अधेमधे इकडून तिकडे ये जा करणाऱ्या बायका दिसल्या. त्या शरीराने, मनाने पूर्ण थकलेल्या होत्या हे त्यांचे चेहरेच सांगत होते .. 
ती वेळ साधारण दुपारी अडीच ते चार अशी होती .. मी तिथल्या अंधाऱ्या खोलीची .. उग्र दर्पाची आणि उदासवाण्या दुपारीची काहीकाळ साक्षीदार झाले होते.. नंतर ऑफीसला आले आणि मनापासून जे सुचलं ते टाइपत गेले .. 
शहराने फुल्या मारलेल्या कोपऱ्याची कथा माझ्या शब्दात मांडली ... फुल्याफुल्यांचा कोपरा हे मी दिलेलं शीर्षक नंतर संपादकीय प्रक्रीयेत बदलून घायाळ कोपरा असं केलं गेलं .. जे मला फारसं रूचलं नव्हतं तेव्हाही .. पण ठीक आहे .. 'चालसे' .. !
आज जुनी कात्रणं पहात असताना हा माझा लेख सापडला आणि या आठवणी जाग्या झाल्या .. खरंतर या आठवणी विसरणं शक्यच नाही .. !
- मोहिनी
( From my facebook memory)

बुधवार, २५ सप्टेंबर, २०२४

*प्रवीण आणि उल्का मानकर ... थेट विषुववृत्तावरून लाईव्ह ...!*

 भूगोलाच्या पुस्तकातलं कर्कवृत्त, मकरवृत्त आणि विषुववृत्त आपण कधी प्रत्यक्षात पाहू हा विचारही जिथे माझ्यासारख्या कोणाही सामान्य माणसाच्या मनाला शिवणार नाही तिथे माझे बॅकपॅकर मित्र प्रवीण आणि उल्का मानकर थेट याची देही याची डोळा पृथ्वीचं विषुववृत्त पाहून आले, त्यावर चालून आले, तिथे फोटो काढून आले आणि धम्माल करून आले. मी या जोडप्याची अधिकृत पीआर नाही, पण माझा जनसंपर्कच नसेल तर मी हे काम करूच शकत नाही. म्हणूनच, माझ्या जीवनात देवाने मला कदाचित असे एक से एक मित्रमंडळी दिले आहेत ज्यांच्याशी माझे सूर आपसूकच जुळतात, आपोआपच ही माणसं माझ्या आयुष्यात येतात आणि मी त्यांच्या सहवासातून मला जे वेचायचंय ते सहज वेचत रहाते. इट इझ ऑल अबाऊट हार्ट टू हार्ट ... इथे पैसा नाही लागत, मन कळावं लागतं, माणूस समजावं लागतं ... हा आहे माझा गाभा.

जेव्हा प्रवीण काकांची ही व्हॉट्सअप पोस्ट मला आली, तेव्हा मी ती खरोखरच आधी इग्नोर केली होती. इग्नोर यासाठी की मला हे माहीत आहे की ते सध्या युगांडात फिरत आहेत आणि तिथून ते आपल्याला तिथलं जनजीवन त्यांच्या शैलीत दाखवत आहेत त्यामुळे बघू सगळं निवांत असा विचार करत दैनंदिन कामाला रहाटगाडग्याला जुंपलेली मी ... दर दोन तीन दिवसांनी दोन तीन आधीच्या पोस्ट वाचत होते, वाचते आहे आणि थक्क व्हायला होतंय. या दंपतीच्या अमेझिंग प्रवासाच्या खऱ्याखुऱ्या अनुभवाची साक्ष होताना अंगावर रोमांच उठल्याशिवाय रहात नाहीत.

मी हे लिहीते कारण मला ह्युमन इंटरेस्ट स्टोरीजमध्ये रस आहे आणि माझ्यासारखाच तो अनेकांना असतो. प्रवीण काका माझी ही भूक भागवत आहेत. घरबसल्या, ऑनलाईन माध्यमातून गुगल सर्च करताना युगांडाचं जे थ्रिल तुम्हाला मिळणार नाही ते थ्रिल ... तो अनुभव देण्याचं महत्कार्य प्रवीण आणि उल्का दांपत्य तिथून करत आहेत.

आपल्याला आपल्या माणसांची काहीच किंमत नसते, पण माझं तसं नाहीये. मेरे लिये ... हर एक फ्रेंड जरूरी होता है हे सत्य आहे.

तर चक्क विषुववृत्त कसं आहे कुठे आहे हे युगांडाच्या या व्हिडीओत तुम्हालाही बघायला मिळेल. त्यावरून चालताना काय रोमांच उठले असतील या दोघांच्या शरीरावर याची मी इथे बसून कल्पना करू शकते.

बॅकपॅकींग करणाऱ्या माणसाला कसली भीती नसते. ते कोणातही मिसळू शकतात, कुठेही भटकू शकतात, काहीही खाऊ शकतात... पण हेच तर माणूस म्हणून अपेक्षीत आहे ना... माणूस म्हणून आपण भेदाभेद विसरून एकमेकांबरोबर असलं पाहिजे. रंग, भाषा, धर्म, जात, पंथ याचा अभिमान आपल्या मनाच्या मर्यादेत ठेवता आला पाहिजे आणि त्यापलीकडे जाऊन दुसऱ्याचाही याच मुद्द्यांनी आदर ठेवता आला पाहिजे हे खरे जीवनमूल्य असे मला वाटते. अनेक माणसं हेच विसरतात, ते सतत मनामनात निरनिराळ्या मुद्द्यांना घेऊन द्वेष, विखार पसरवत जातात. एकमेकांच्या प्रती मनात आकस वाढवत जातात. हे करून आपण आपलीच कक्षा किती छोटी करत जातोय हे त्यांच्या लक्षात येत नाही. जीवन यापेक्षा खूप अर्थपूर्ण आहे, हे जग आपल्या कल्पनेपेक्षा खूप मोठं आहे आणि ही पृथ्वी आपल्यावर सगळ्यांना समानतेने वाढवण्यास किती अर्थाने सक्षम आहे हे आपापल्या कल्पनेच्या आणि विचारांच्या खुराड्यात रहाणाऱ्या लोकांना कधीच कळणार नाही.

चला, आपण या चौकटींच्या पलीकडे जाऊया. एक नवं आकाश शोधत आणि त्यातल्या माणसांना सहजतेने आपलंस करत पुढे चालत राहूया. जीवनाला नवा अर्थ देऊया.

*धन्यवाद प्रवीण आणि उल्का.*

*- मोहिनी घारपुरे देशमुख*


सोबत दिलेली व्हिडीओची लिंक नक्की नक्की पहा...

https://youtu.be/D-idRTSKlwQ?si=odcgSE7ZB50U5a5g

सोमवार, २३ सप्टेंबर, २०२४

प्रो पर्सन पीआर तर्फे ऑनलाईन संस्कृत संभाषण वर्ग 1 ऑक्टोबरपासून सुरू... आजच प्रवेश घ्या !

नमस्कार, 

देवांची भाषा... सर्व भाषांची जननी भाषा म्हणजे अत्यंत सुमधुर अशी संस्कृत भाषा.
आपल्याला या भाषेत किमान चार सहा वाक्यही वापरून संभाषण करता आले तर किती छान नं?

म्हणूनच, प्रो पर्सन पीआरच्या माध्यमातून मी ओळख करून देत आहे सौ. शुभदा विनय धांडे यांची. गेली अनेक वर्ष त्या ऑनलाईन मोफत संस्कृत संभाषण वर्ग घेत आहेत. निरपेक्ष भावनेने त्यांनी हे कार्य हाती घेतलेले आहे. त्या स्वतः एम ए मराठी असून निवृत्त शिक्षिका आहेत. त्यांनी आजवर अनेक अबालवृद्धांना संस्कृत भाषा संभाषण कौशल्य शिकवले आहे तसेच सध्या त्या संस्कृत भाषेतून श्यामची आई हे पुस्तकही ऑनलाईन मोफत स्वरूपात विद्यार्थ्यांना शिकवत आहेत. केवळ स्वतःची आवड म्हणून त्यांनी सुरू केलेले हे कार्य खरोखरच आपल्या सर्वांसाठी अत्यंत मोलाचे आहे.

प्रो पर्सन पीआरच्या फॉलोअर्स आणि वाचकांसाठी 1 ऑक्टोबरपासून पुढीलप्रमाणे या वर्गामध्ये सहभाग घेता येणे सहज शक्य होणार आहे.

वर्गाचा तपशील पुढीलप्रमाणे -

सोमवार ते शुक्रवार

सकाळी 11.30ते 12.30 प्रारंभिक संभाषणवर्ग

आणि

रात्री 9.30 ते 10 शामस्य माता ह्या पुस्तकाचा सर्वांगीण अभ्यासवर्ग

नोंदणी शुल्क - 300 रूपये प्रतिव्यक्ती ( one time )

माझा जीपे नंबर - 8668289992 हा असून या नंबरवर आपले शुल्क भरून त्याचा स्क्रीनशॉट, आपले संपूर्ण नाव, शहर आणि ईमेल आयडी ही माहिती मला व्हॉट्सअप करावी. त्यानंतर आपल्याला गुगल मीटची लिंक पाठवली जाईल.

आपल्या संस्कृत संभाषण कौशल्याच्या विकासासाठी माझ्या मनःपूर्वक शुभेच्छा !

धन्यवाद

......................................

'प्रो पर्सन पीआर' काय आहे? कोण आहे? काय नेमकं काम करत आहेत?

तर मंडळी, आपल्या माहितीकरिता ही छोटीशी पोस्ट - 

प्रो म्हणजे प्रोफेशनल अर्थात व्यावसायिक 
पर्सन म्हणजे अर्थातच व्यक्ती 
आणि पीआर म्हणजे पब्लिक रिलेशन अर्थात जनसंपर्क 

प्रो पर्सन पीआर म्हणजे कोणत्याही क्षेत्रातील व्यावसायिक व्यक्तींना जनसंपर्कासाठी मदत करणारी समन्वयक 
आणि ही समन्वयक व्यक्ती म्हणजे मी ( नेहमीप्रमाणे 😀 ) एकटीच ... मोहिनी घारपुरे देशमुख.

माझ्या गेल्या अनेक वर्षांच्या पत्रकारितेच्या क्षेत्रातील कामाने मला दिलेला मौल्यवान ठेवा म्हणजे समाजातील विविध स्तरातील माणसांशी संवाद आणि संपर्क!

आजवर अनेकांना इतरांशी सहज जोडून देण्याचे काम माझ्या हातून झालेले आहे. तेव्हा असं लक्षात आलं की हे काम माझ्याइतकंच इतरांसाठीही उपयोगी ठरू शकेल म्हणून काही महिन्यांपूर्वी 'प्रो पर्सन पीआर' नावाने मी या कामाची सुरुवात केली. 

मी काय करते?
 सोशल मीडिया पीआर अर्थात समाज माध्यमातून माझ्या ग्राहकांची प्रतिमा लेखन,ग्राफीक्स, व्हिडिओ आदी नानाविध प्रकारे झळकवत ठेवणे जेणेकरून ही बुद्धीमान प्रतिभावान मंडळी अधिकाधिक व्यासपीठावर आपले ज्ञान ,प्रतिभा दर्शवण्यात अग्रणी रहातील. माझ्या माध्यमातून बुद्धिमान, व्यावसायिक व्यक्तींना काम मिळेल आणि सामान्य लोकांना अशा व्यक्तींपर्यंत माझ्या माध्यमातून पोचणे सहज शक्य होईल.
तर असा दुवा बनण्याचं काम मी स्वतःहून पुढाकार घेऊन सुरू केलं आहे. 
आपण सोबत आलात तर निश्चितच माझ्यासारखी एक फ्रीलान्सर' आणि 'जॅक ऑफ ऑल' ...यापुढे 'मास्टर ऑफ वन' म्हणून ओळखली जाईल आणि माझ्या गुणवत्तेचा मला स्वतःला आणि आपल्या देशातील लोकांना आणि पर्यायाने देशाला निश्चितच योग्य उपयोग होईल असा मला विश्वास आहे 😊 🙏🏽 

कळावे
मोहिनी घारपुरे देशमुख
8668289992
mohineeg40@gmail.com


Translate

Featured Post

अमलताश