ती अन् मी

एक ती असते आणि एक मी

तिचं माझं आकाश एकच

पण आलेख मात्र निराळाच की ।

ती मोठी घरंदाज, अन् मी फिरते रस्त्यावर

ती दिसते पार्लरात, अन् दिसे ना मी कधी आरशातही ।

ती जाते हॉटेलात तिथे, तेव्हा उकीरड्यात वेचते अन्न मी

ती शोधिते स्वतःला तिथे, अन् इथे गवसेना मजला मी ।

तिच्यासाठी झुरतो तो, अन् तिला लावतो जीवही

माझ्यासारख्या मरती हजार, अन् वापरल्याही कधी जाती ।

ती मस्त रहाते तिच्या धुंदीत, तेव्हा मी असते अनवाणीही

ती मुक्त हासते तिच्या जगी, अन् इथे सोशिते चटके मी ।

ती करते हरेक ऋतू साजरा, अन् बोचते मजला ही थंडी

ऊनही टाकते होरपळवून, अन् पावसाचा मारा सोशिते मी ।

तिचे नी माझे नाते काय, बाई म्हणूनच जगतो हाय

तरीही माझे चिमुटभर आकाश, शोधीत राही माझी मी ।।

- मोहिनी घारपुरे - देशमुख