खरंतर तुमची लेखनिक म्हणून आयुष्यात पहिली कमाई मिळाली . भविष्यात मीही कधी लिहीती होईन असं वाटलं नव्हतं तेव्हा पण आज लेखनाच्या क्षेत्रात नाव कमवत असताना ते जुने दिवस आठवल्याशिवाय रहात नाहीत .तुमच्याकडे मी यायचे उन्हाळी सुट्टीत तेव्हा कदाचित मी सातवी आठवीत असेन. माझं अक्षर छान, शुद्धलेखन देखील बऱ्यापैकी चांगलं होतं पण तरीही तुमच्याकडून डिक्टेशन घेत लिहीताना चुका व्हायच्याच. फक्त तासभराच्या लिखाणाचे कागद नंतर तुम्ही तपासून ठेवत. मी दुसऱ्या दिवशी आले की त्या चुका पाही .. काका तुम्ही आणि कधीमधी काकूंनीही लाल पेनाने चूक दुरुस्त करून दाखवलेली असे .. हळूहळू माझ्या लिखाणात प्रगती होत गेली त्याचा पाया म्हणजे तुमच्याकडले हे दिवस म्हणायला हवेत .
नंतर काही वर्षांनी तुम्ही इंटरनेट घेतलंत, तेव्हा मी कॉलेजला होते आणि सुट्टीत तुमच्याकडे पुन्हा लेखनिक म्हणून येत होते. मीही नुकतीच इंटरनेट शिकले होते .. मग तुम्ही अगदी सहजपणे मला इंटरनेट च्या शंका विचारायचात , तेव्हा मला फार विशेष वाटे. काका, तुम्ही सर्वार्थाने माझ्यापेक्षा फार फार मोठे पण त्या वयातही तुमची नवी गोष्ट शिकण्याची धडपड, उत्सुकता आणि माझ्यासारख्या लहान व्यक्तीकडूनही नवीन गोष्ट शिकण्याची सहजता हे सगळे तुमचे व्यक्तिमत्त्व विशेष !
लेखनाचा तास झाला की काकूंनी टेबलावर तुमच्यासाठी तांब्याभर ताक अनेकदा ठेवलेलं असे. चाट मसाला किंवा काळं मीठ घातलेलं हे ताक आणि सोबत सीझनल फ्रुट्स म्हणजे पेरू किंवा आंब्याच्या फोडी कित्तीदा तर मीही तुमच्या बरोबर खाल्ल्याचे आठवते.
सगळ्यात टेस्टी आणि पहिल्यांदाच चाखलेला पदार्थ म्हणजे काकूंच्या हातचं, चित्रान्नं ! हा प्रकार मला जामच आवडला होता तेव्हा .. त्याची चव आजही जीभेवर आहे.
काका, अशा अनेक आठवणी आहेत तुमच्या बरोबर माझ्या ..
खरंतर बरेचदा मनात हे सगळं लिहावं असं वाटलं होतं पण निमित्त सापडत नव्हतं. आज फेसबुकच्या या व्हिडीओमुळे सगळ्या आठवणी जाग्या झाल्या आणि मी भराभर लिहून मोकळी झाले.
काका, तुमचं वय, तुम्ही जपलेले छंद आणि तुमचं काम हे फार मोठं आहे .. तो प्रेरणेचा झरा अनेकांना मार्गदर्शक ठरत राहील यात शंका नाही .. !
सविनय नमस्कार
कळावे,
आपली (बाल)मैत्रीण / नात
मोहिनी
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा